خداحافظی با مدل هفت اس مک‌کینزی، ورود به عصر سیستم پویای ارزش آفرینی

خداحافظی با 7S مک‌کینزی ورود به عصر سیستم پویای ارزش آفرینی

جایی که هوش مصنوعی با سرعت نور پیش می رود، مقررات پیچیده تر می شوند و نیروی کار جهانی دگرگون می گردد، مدل های قدیمی سازمانی دیگر جوابگو نیستند.

چارچوب 7S مک کینزی، آن مدل کلاسیک دهه ۱۹۷۰ با هفت عنصر همگرا (ارزش های مشترک، استراتژی، ساختار، سیستم ها، سبک، مهارتها و کارکنان) زمانی انقلابی بود. این مدل، هماهنگی را کلید موفقیت می‌دانست و کمک می‌کرد سازمان های بزرگ درمحیط‌های نسبتاً پایدار، تغییرات را مدیریت کنند.

اما تحلیل مقاله اخیرمک‌کینزی نشان می دهد که زمان خداحافظی با این مدل رسیده، چرا که ۳۰% پتانسیل استراتژی‌ها به دلیل ضعف مدل عملیاتی هدردمی‌رود و دوسوم سازمان‌ها دردو سال اخیردمدلشان را بازطراحی کرده‌اند.

چرا 7S کافی نیست؟ این چارچوب برای دنیای ایستا طراحی شد، جایی که نوسانات کم بود. حالا با مگاترندهایی مانند مقیاس AI (۴۶% مدیران آن را فرصت برتر می دانند)، دیجیتال‌سازی (۴۰%) و چالش‌هایی مثل پیچیدگی مقررات (۵۷%) و پیری جمعیت نیروی کار (۳۲%)،سازمانها نیاز به سیستمی پویا دارند که نه تنها هماهنگی ایجاد کند، بلکه ارزش‌آفرینی مداوم را تضمین نماید.

مک‌کینزی با پژوهشی گسترده، سیستم جدید “سازماندهی برای ارزش‌آفرینی” (Organize to Value) را معرفی می کند، تکاملی از 7S به ۱۲ عنصر هم‌افزا که مثل یک ارکستر زنده عمل می کند.

– از ارزش های مشترک به هدف (Purpose): قبلاً اهداف کلی بود.حالا هدف مثل قطب‌نما در طوفان عمل میکند و کارکنان را در ابهام هدایت می نماید.

تحلیل: در بحران ها، هدفی مشتری محور (مثل تجربه برتر مسافر در یک شرکت هواپیمایی) تعهد را ۱۰-۳۰% افزایش می دهد.

– از استراتژی به برنامه ارزش‌آفرینی (Value Agenda): تمرکز از مزیت رقابتی به تخصیص پویای منابع شیفت شده.

تحلیل: با AI، منابع باید جسورانه جابه‌جا شوند تا هدررفت ۳۰% جلوگیری شود،مثل تخصیص بودجه برای نوآوری.

– از ساختار به ساختار + اکوسیستم (Ecosystem): ساختار سنتی داخلی حالا با همکاری خارجی(شرکا) تکمیل می شود.

تحلیل: ۸۹% سازمان ها هنوز سنتی اند، اما مدلهای نوظهور (مثل agile) ۲۵% بهتر با فناوری کنار می‌آیند و ارزش را فراتر از مرزها می برند.

– از سیستم‌ها به رهبری، حکمرانی، فرآیندها و فناوری: این عنصر گسترده‌ترین تغییر را دیده، از فرآیندهای ساده به تصمیم‌گیری توانمند، مدیریت یکپارچه، چابکی و بهره‌برداری از AI.

تحلیل: AI نه فقط اتوماسیون، بلکه همکار خلاق است و سرعت را ۵-۱۰ برابر می کند.

– از سبک به رفتارها + پاداشها: فرهنگ حالا “سس مخفی” عملکردمحور با پاداش‌های جمعی است.

تحلیل: پاداش تیمی، همکاری را تقویت و تعهد کارکنان را چند برابر می کند.

– از مهارت ها به ردپای جغرافیایی (Footprint): مهارت‌ها پویا و جهانی می شوند.

تحلیل: با چالش پیری جمعیت، برون‌سپاری دیجیتال را اولویت دهید تا کمبود مهارت جبران شود.

– از کارکنان به استعداد (Talent): از حفظ ساده به جذب رقابتی شیفت شده.

تحلیل: استعداد را مهارت‌محور توسعه دهید تا با بازار پویا همگام بماند.

تحلیل کلی: این سیستم ۱۲ عنصری، 7S را از ایستا به پویا تبدیل می کند و “اثر انگشت عملیاتی” (Fingerprint) منحصربه‌فردی می‌سازد که ناهماهنگی‌ها را رفع و ارزش را آزاد می‌سازد.