حل معضل بی انگیزگی شغلی کارمندان

یکی از مشکلات جدی پیش روی مدیران سازمان ها که نوعا می تواند تاثیرات مخربی بر عملکرد فردی و سازمانی بگذارد بی انگیزگی کارمندان در انجام وظایف شغلی مرتبط با خودشان است. بی انگیزگی کارمندان خود می تواند به علت دلایل مختلفی از جمله عدم علاقه فرد به شغل یا پست سازمانی اش، حقوق و مزایای پایین، عدم استفاده از توانایی ها و شایستگی های فرد در محیط کار، عدم وجود آینده و چشم انداز شغلی مناسب، عدم ارزش گذاری مناسب به کارمند، وجود نظام ارزيابي عملکرد مبهم و نامشخص، عدم وجود نظام قدرداني و پاداش دهي موثر و کارا در سازمان و هزاران هزار علت دیگر بوجود آید. بی انگیزگی نوعا نابود کننده تلاش و عملکرد است و از اینرو حل فوری و جدی آن بایستی در دستور کار مدیران سازمان قرار گیرد. برای حل این مشکل راهکارهای زیادی از سوی محققان و مدیران مطرح شده است که در اینجا به راه حل های مرسوم و متداول که توانسته نتایج مثبتی در پی داشته است اشاره می شود:

راه حل شماره 1: مدیریت بایستی در اسرع وقت کارمندان بی انگیزه را شناسایی نموده و سپس در جلسه ای با افراد مزبور علل بی انگیزگی آنها را جویا شده و نوعا وضعیت شغلی افراد از لحاظ ادامه کار، عدم ادامه یا تغییر محل فعالیت شغلی آنها را مشخص نماید. تعیین وضعیت بی انگیزگی کارمندان، خود می تواند دو حسن عمده را در برداشته باشد:

الف) شناسایی علل بی انگیزگی کارمندان در سازمان و تلاش در جهت رفع یا کاهش اثرات آن علت.

ب) جلوگیری از تسری بی انگیزگی در سطح سازمان

البته بایستی عنوان نمود که شناسایی افراد بی انگیزه در سازمان چندان راحت نیست چرا که افراد بی انگیزه معمولا به خاطر حفظ امنیت شغلی و مسایل مرتبط با آن، حفظ ظاهر کرده و چندان بطور علنی بی انگیزگی خودشان را نشان نمی دهند. اما با این وجود معمولا افراد بی انگیزه دارای مشخصه های مشترکی اند از جمله همیشه ناراحت و عبوس اند، آه و ناله و شکایت زیاد می کنند، چندان مسوولیت پذیر نیستند و سریعا تصمیم گیری را به سایر همکاران خود محول می کنند، اهل فرافکنی اند و نوعا از دادن ایده های جدید گریزانند.

راه حل شماره 2: مدیریت سازمان بایستی به کارمندان ارج نهد. این ساده ترین و کم هزینه ترین راه برای برخورد با بی انگیزگی کارمندان است. وی بایستی بکوشد زمان هایی را با کارمندان بگذراند صحبت های آنها را گوش دهد، با آنها ورزش یا تفریح کند، غذا بخورد و افراد نوآور را تشویق کند، از کارمندان وظیفه شناس و مسوولیت پذیر قدردانی و تشکر نماید و در یک کلام ارتباط موثر و مداوم با آنها داشته باشد.

راه حل شماره 3: تحقیقات نشان داده است، کارمندان مشاغلی که دارای مسیر شغلی (کارراهه) مشخص، اهداف شغلی مدون، حدود وظایف و مسوولیت های مشخص، بازخور مناسب، استقلال عمل کافی هستند، کمتر دچار بی انگیزگی شغلی می شوند لذا بایستی مدیریت سازمان در طراحی شغل مقولات فوق را حتما مدنظر قرار دهد.

با ما در تماس باشید

آکادمی تحلیل دکتر طالعی فر