سازمان های عصر کنونی به صورت فزایندهای با محیط های پویا و در حال تغییر مواجهند و بنابراین به منظور بقا و پویایی خود مجبورند خود را با تغییرات محیطی سازگار و همراه سازند. لذا نظر به حساس بودن چنین شرایطی که گاها ممکن است در حکم مرگ و زندگی کسب و کار سازمان ها و شرکت های امروزی باشد، یکی از جنبه های مهمی که مدیران منابع انسانی بایستی بدان توجه ویژه ای مبذول دارند، تسهیل سازی فرآیندهای مدیریت تغییر در سازمان، همگام و همراه با تغییرات محیطی رصد شده است.
مدیریت هر سازمان علاوه بر حساس بودن نسبت به تغییر بالقوه، باید قادر باشد در مقابل آن واکنش مناسبی نشان دهد و لذا انجام تغییراتی نظیر تغییر مسئولیت ها، تغییر در تکالیف شغلی، تغییر در فرآیندهای کار و… نمونه ای از این تغییرات است. با این وجود تجارب نشان داده که کارمندان عموما در برابر تغییر مقاومت می کنند، زیرا این امر از آنها می خواهد روش های مرسوم انجام وظایف شغلی اشان را اصلاح یا کنار بگذارند و شرایط جدیدی را که برایشان ممکن است مبهم و آزاردهنده باشد، بپذیرند. در این میان در مسیر آماده سازی ذهن کارکنان و ترغیب و تشویق آن ها به قبول تغییرات سازمانی، مدیران منابع انسانی کارکرد ویژه ای دارند و کاربست توجه به اصول اخلاقی می تواند یاری رسان مدیران مزبور برای انجام این امر خطیر باشد.
برای نمونه همراهی و همدلی با کارکنان در جهت رفع نگرانی های آنان، آگاهی بخشی در خصوص مزایای تغییرات مدنظر سازمان، حمایت و دلگرمی مداوم برای ایجاد امنیت روانی و رفع ترس از آینده ناشناخته و…
از طرف دیگر در بحث مدیریت تغییر، مدیران منابع انسانی به طور مشخص با دوگانگی نقش و تقاضاهای متضاد مواجهند. به گونه ای که باید از یکطرف به نیازهای کارکنان پاسخ داده و از سوی دیگر مجبورند انتظارات سازمانی از تغییرات در مسیر رشد سودآوری و عملکرد سازمانی را مدنظر خویش قرار دهند که همین تعارض نوعا می تواند زمینه و بستر قوی را برای دوراهی های اخلاقی را در این حرفه ایجاد نماید. ولی با این حال باید بدین نکته توجه کرد از آنجا که شکست یا موفقیت هر سازمانی در گرو شکست یا موفقیت اعضا و کارکنان آن در تولید یا ارایه خدمات مناسب است، از این رو همراه سازی اخلاق مدارانه آنان با تغییرات مدنظرسازمان در رفتار افراد و گروه های مشغول در سازمان نیازمند تدبیر و درایت مدیران ارشد سازمان از جمله مدیر منابع انسانی است تا بتوان از گذر تغییر هدفمند به توسعه سازمانی نائل شد.
در فضای پرتنش و رقابتی کنونی، بطور قطع مدیریت ساکن و بیتحرک نمیتواند مدت زیادی دوام آورده و سازمان را از غرق شدن در امواج خروشان تغییرات محیطی مصون نگه دارد. لذا پذیرش تغییر به عنوان عاملی حتمی و اجتناب ناپذیر مهم و کلیدی است. اما در مسیر چنین تغییری در سازمان همراه کردن کارکنان کاری است بس دشوار و گاها طاقت فرسا که اخلاق مداری مدیریت و خاصا مدیر منابع انسانی می تواند از دشواری آن بکاهد.
در صورت داشتن هرگونه سوال یا نیاز به مشاوره تخصصی با ما در تماس باشید