بیان مشکلات عمده حوزه مدیریت سرمایه انسانی در بخش دولتی و دستگاه های اجرایی کشور

هر چند که در حوزه مدیریت سرمایه انسانی در بخش دولتی و دستگاه های اجرایی کشور با حجم عمده ای از مشکلات ریز و درشت مواجه هستیم اما می توان اهم این مشکلات را به شرح زیر دانست که نیاز است در این خصوص چاره اندیشی های جدی و راهبردی صورت پذیرد:

1.نداشتن سیستم جامع و مشخص و مدون شایسته سالاری و شایسته محوری در نظام اداری کشور

مقولة شایسته‌سالاری در قانون اساسی و برنامة چهارم و پنجم توسعه به‌وضوح مشاهده می‌شود؛ با وجود این، شاهد قانون‌گریزی و استقرارنیافتن نظام مشخص و مدون شایسته‌سالاری در نظام اداری کشور هستیم. در واقع به علت نبود سیستم جامع شایسته سالاری و صرفا توجه به منافع حزبی و جناحی خیلی از افراد توانمند و متخصص جامعه ار تصدی های مدیریتی کشور به دور مانده اند.

2.ضعف در دارا بودن سیاست های مشخص جذب نیروی انسانی در سازمان های دولتی

یکی از ضعف های عمده نظام اداری کشور، عدم وجود سیاست های مشخص جذب نیروی انسانی در افقی بلند مدت و با توجه به نیازهای آتی کشور است. وجود چنین سیاستی باعث می شود که دقیقا مشخص گردد در چند سال آینده کشور به چه رشته ها، مشاغل، تخصص ها و به چه میزان نیاز دارد و این امر هماهنگی و مدیریت نیروی انسانی مورد نیاز دستگاه های اجرایی را بهبود می بخشد.

3.نبود نظام جامع برون سپاری خدمات مختلف سازمان های دولتی

توجه به نظام برون سپاری در سازمان های دولتی منجر به افزایش مشارکت بدنه خصوصی و همچنین کوچکی و چالاکی و افزایش بهره وری سازمان های دولتی می شود.

4.نبود نظام جامع تبادلات تجارب مدیران در دستگاه های اجرایی کشور

بطورکلی در کشورهایی که نظام مدیریت رشد یافته ای دارند تبادل تجارب بین مدیران دولتی و خصوصی و یا مدیران دولتی بخش های مختلف نظام اداری اشان بسیار پررنگ تر از وضعیت فعلی کشور ماست.

5.ضعف در دارا بودن نظام مشخص پاداش و تشویق مبتنی بر تاثیرگذاری افراد در ارتقا و بهبود بهره وری

به زعم محققان، پاداش و تشویق عاملی مؤثر در انگیزش نیروی انسانی محسوب می شود. از اینرو کارکنان باید بدانند که چه عملی و چه کاری و یا چه روشی در امور و یا چه عواملی منجر به پاداش و تشویق آنان می شود. البته بایستی دقت شود که عوامل مربوط با اهداف سازمانی سازگار باشند و به وضوح برای کارکنان مشخص و ترسیم شده باشند. در ضمن مدیر نیز در عمل به آن پایبند بوده و طبق آن عمل نماید. با اینحال نظام پاداش و تشویق کارکنان در دستگاه های اجرایی در وضعیت فعلی به هیچ عنوان برانگیزاننده و تاثیرگذار نیست.

6.ضعف مفرط تطبیق مناسب شغل و شاغل در اکثر سازمان های دولتی کشور

تناسب بین شغل و فرد شاغل بر این مبنا است که می بایست بایدها و نبایدهای شغلی چون مهارت، هویت وظیفه، استقلال وظیفه، دانش شغلی، مهارت شغلی، توانایی شغلی و … با ویژگی‌های فردی چون سن، جنس، سطح تحصیلات، تأهل و تجرد، سابقه کاری، دانش، مهارت و توانایی فردی مورد بررسی و شناخت قرار داد و در نهایت سبب شود فرد شاغل در شغل خود عملکردی مثبت داشته باشد و خود نیز از آن احساس رضایت کند.

7.مشکلات مرتبط با ارزیابی عملکرد کارکنان دستگاه های اجرایی کشور

بایستی عنوان نمود که در فضای فعلی نظام اداری کشور، موضوع ارزشیابی کارکنان دولت حالت صوری و غیرقابل قبول به خود گرفته و مدیران ومجریان آنرا باور نداشته و آنرا اقدامی تکلیفی می دانند و کارکنان نیز صرفا از منظر ابزار اخذ امتیاز و دریافت حقوق بدان می نگرند.

8.مشکلات و موانع آموزش کارکنان دولت

مقوله آموزش یکی از ارکان مهم هر سازمان و ارگانی اعم از خصوصی و دولتی است. اما در سال های اخیر این مهم در بخش دولتی کمرنگ شده است و بر سر راه برگزاری دوره های مشخص و مدون و البته باکیفیت آموزشی سازما های دولتی متناسب با نیازهای آنان مشکلات و موانعی وجود دارد که بایستی بررسی و برای آن چاره جویی شود.

 

 

بیشتر بخوانید

پاورپوینت آموزشی یادگیری سازمانی

پاورپوینت آموزشی نوآوری باز

پاورپوینت آموزشی مدیریت رفتار سازمانی پیشرفته

پاورپوینت آموزشی آموزش تربيت ارزياب برطبق EFQM

پاورپوینت آموزشی آمار و کاربرد آن در مدیریت جلد 1

پاورپوینت آموزشی روش تحقیق پیشرفته

پاورپوینت آموزشی مدیریت حقوق و دستمزد

 

 

 

با ما در تماس باشید

آکادمی تحلیل دکتر طالعی فر