روش قوم نگاری یا Ethnography احتمالاً قديمی ترين و معمولترين رويکرد در پژوهش های کيفی است. با رواج بيشتر روش های کيفی پژوهش، رويکرد قوم نگاری طرفداران بيشتری در اين حوزه های علمی پيدا می کند.
پژوهش قومنگاری معمولاً با انسانشناسی همبسته است. قومنگاری توصیفی عمیق و تحلیلی از موقعیّت فرهنگی و در معنای وسیع، از فرهنگ است.
پژوهش قومنگاری بر مشاهده، توصیف و داوریهای کیفی یا تفسیر پدیدههای مورد بررسی تأکید بسیار دارد. در گذشته از مطالعات قوم نگاری به طور عمده به مطالعه اجتماعات ابتدایی و صنعتی نشده می پرداختند. امروزه به مطالعه افراد در موقعیت های خاص مانند دادگاه ها، بانک ها، اماکن عمومی، مدارس، سازمان ها و …. استفاده می شود.
در این روش مشاهده کننده می بیند، گوش می کند، می پرسد، و دیده ها و شنیده های خودش را ثبت می کند. به واسطه چنین اقداماتی از آنچه رخ داده است تصویر روشنی فراهم می کند.
بیشتر بخوانید:
نکات کلیدی در خصوص ارزیابی اعتبار و کیفیت در تحقیق ترکیبی یا آمیخته
تاملی بر محدوديت های پژوهش ترکيبي از نظر صاحبنظران برجسته
معرفی ویژگی های اساسی روش شناسی ترکیبی
با ما در تماس باشید