یکی از مهمترین ارکان سیاسی- اجتماعی حکومت، کارگزاران هستند که به دلیل جایگاه و نقش ویژهای که در حکومت دارند، به همان اندازه، در معرض آسیب های اخلاقی بیشتری قرار دارند. کارگزاران هر حکومت، اعم از دینی و غیردینی، به همان میزان که از منصب و اختیارات و امکانات حکومتی، برخوردارند؛ در معرض انواع آفات و آسیبها نیز قرار دارند. اینکه کارگزاران هر حکومتی در معرض خطرند، به صورت اجمالی، مورد تأیید و امری قابل قبول است.
با عنایت به تعالیم امام علی (ع) در نهج البلاغه، نشان می دهد که مهمترین آسیب های اخلاقی کارگزاران حکومت دینی، عبارت است از:
تکبر، دنیادوستی، خشونت و ستمگری. مهمترین عوامل مؤثر در ایجاد این آسیب ها شامل عجب، ضعف شخصیت، جهل، هوای نفس و قدرتزدگی ناشی از به دست آوردن منصب حکومتی است.
همچنین، پیامدهای ناگوار آسیب های اخلاقی کارگزاران حکومت دینی، بر اساس آموزه های حکومتی امام علی (ع) عبارت است از:
استبداد رأی، خشم و نارضایتی مردم، سازشکاری، ریاست طلبی، انحراف از حق مداری، ذلّت و خواری و هلاکت.
مهمترین راه های پیشگیری و مقابله با آسیب های اخلاقی کارگزاران، شامل:
سفارش حاکمان و مدیران ارشد به تواضع و فروتنی، زهدگرایی، مدارا و خوشرفتاری و عدالت گرایی، التزام به واجبات دینی و برخورد قاطع مسؤولان با تندخویان.
بیشتر بخوانید:
پاورپوینت آموزشی معرفی و بررسی نظریه دوگانگی سیاست-اداره ویلسون
با ما در تماس باشید
مرسی از مطلبتون