H-index یا شاخص H، اولین بار توسط Jorge E. Hirsch که یک فیزیکدان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی است به عنوان ابزاری جهت ارزیابی کیفی تحقیقات علمی پژوهشگران ارائه شد. این شاخص برای یک پژوهشگر عبارت است از H تعداد مقاله ارائه شده توسط وی، که به هر کدام حداقل H بار استناد شده باشد. برای مثال اگر 5 مقاله از کل مقالات منتشر شده توسط یک محقق، هر کدام حداقل 5 بار به عنوان مرجع در مقالات دیگر مورد استفاده قرار گرفته باشد، شاخص H آن محقق برابر 5 است. بنابراين H-index نتيجه تعادل بين تعداد مقالات و استنادات است.
Hirsch که خود شاخص H برابر 55 دارد، معتقد است یک «دانشمند موفق» باید پس از 20 سال تلاش علمی-پژوهشی شاخص H بیشتر از 20 داشته باشد. این شاخص می بایست برای یک «دانشمند برجسته»، 40 و برای یک «دانشمند بی نظیر» برابر با 60 در طی 20 سال باشد.
با ما در تماس باشید