پژوهش دانشگاهی شامل
مشاوره تخصصی استخراج و چاپ مقالات علمی داخلی و خارجی از پایان نامه
دوره های آموزشی تحلیلیمدیریت تولید و عملیات
حل معضل کالاهای تولید شده که فروش نرفته اند، چگونه امکان پذیر است؟
لبریز شدن انبارهای شرکت های تولیدی از کالاهای تولید شده به فروش نرفته، از معضلات بسیار جدی و مهم بخش تولیدی است که علی الخصوص در اقتصادهای بیمار (همچون اقتصاد ایران) به وفور به چشم می آید. تداوم چنین روندی مسلما در بازه زمانی کوتاهی می تواند بقای یک شرکت را تحت تاثیر قرار داده و آنرا به ورطه نابودی سوق دهد. البته حل این مشکل لزوما بطور صددرصد در اختیار شرکت ها نیست بلکه در این میان نقش دولتمردان و صاحبان قدرت در هر مملکتی حایز اهمیت است و با راهکارهایی همچون افزایش قدرت خرید طبقات مختلف جامعه، کنترل واردات و نظارت بر تعرفه های گمرکی، اعطای تسهیلات و ….. می توان تا حدودی پیامدها و تبعات این مشکل را کاهش داد.
اما آنچه که در ادامه بیان می شود، تمرکز بر راهکارهایی است که مدیران شرکت ها با بکارگیری و استفاده از آنها می توانند تا حدودی مشکل را مرتفع و مدیریت نمایند. لذا راه حل های پیشنهادی در این خصوص به شرح زیر مطرح می شود:
راه حل شماره 1: از آنجا که در فرآیند انبارداری و نگهداشت کالاها، در اثر مرور زمان ممکن است برخی از کالاها فاسد، خراب یا حتی از بین بروند و کارایی اصلی اشان را از دست بدهند، لذا در ابتدا بایستی دسته بندی مشخصی از کلیه کالاهای انبار شده داشته باشید و برحسب پارامترهایی همچون زمان ورود کالا به انبار، میزان خرابی کالای انبار شده و… آنها را طبقه بندی نمایید. پس از این طبقه بندی کالاها یا اقلامی که در معرض خرابی یا فسادند(برای کالاهای غذایی و دارویی) را از انبار اصلی جدا و به انبار دیگری تحت عنوان انبار مازاد منتقل نمایید. حال برای برنامه ریزی فروش خود روی کالاهای این انبار مانور دهید و با اعطای انواع و اقسام تخفیفات و تسهیلات سعی کنید آنها را به فروش برسانید و این نکته را در نظر داشته باشید که در مورد فروش کالاها یا اقلام این انبار دنبال سود اصلی اتان نباشید و به سود کم و حتی قیمت سر به سر نیز راضی شوید.
راه حل شماره 2: مدیران بایستی به این نکته مهم توجه داشته باشند که به قول معروف بایستی علاج قبل از وقوع کرد. بدین مفهوم که اصولا در سیستم های تولیدی امروز تکیه اصلی روی حداقل کردن موجودی انبارها و حتی نزدیک کردن به صفر است (برای مثال استفاده ژاپنی ها از سیستم JIT) و حتی برخی از مدیران پا را فراتر گذاشته و بیان می دارند که هر نوع انبارداری مذموم و اصولا انبار شدن هر چیزی ریشه همه مشکلات است چرا که سرمایه در انبار حبس می شود و به دنبال خود مسائل متنابهی نیز به همراه دارد. از اینرو یکی از راه حل های پیشنهادی بر مبنای کاهش موجودی انبارها از طریق طراحی و پیاده سازی سیستم های پیش بینی تقاضا و تنظیم برنامه های تولید شرکت بر مبنای این پیش بینی هاست. البته بایستی این مهم را نیز عنوان داشت که شرایط عدم قطعیت در بازارهای پیچیده متوسط و بزرگ موجب می شود تا شناسایی وضعیت آینده تقاضای سخت تر از گذشته باشد و نوعا از تصمیمات کلیدی و استراتژیک مدیران محسوب شود.
با ما در تماس باشید
راهکارهای مفیدی بود هر چند بنظرم میشود راهکارهای بیشتر و متنوع تری داشت.